Μετά απο το κερασμένο απ' το Ελληνικό κράτος δίμηνο γαμήσι δίχως δίπλωμα, έχω και πάλι το δικαίωμα να κυκλοφορώ στους υπέροχους δρόμους της χώρας.
Πέραν τούτου, ειμαι σχεδόν - σχεδόν λέω - πτυχιούχος φυσικός - το πιο σημαντικό ειναι οτι δε θα ξαναπεράσω την κόλαση της εξεταστικής ποτέ πιά (λέμε τώρα, στο ΜΙΘΕ φαντάζομαι δεν έχουν εξετάσεις, φτιάχνεις κολάζ, ε;)
Επειδή ότι έμαθα στη ζωή το έμαθα απ' τα βιντεοπαιχνίδια θα προσπαθήσω να περιγράψω τι έγινε με το τελευταίο μου μάθημα με όρους MMORPG:
Μαζευτήκαμε 3 70άρηδες, φτιάξαμε group και αποφασίσαμε να καθαρίσουμε μόνοι μας το πιο δύσκολο dungeon του παιχνιδιού. Με τα 1000 ζόρια καταφέραμε να φτάσουμε στον τελικό αρχηγό - για να επιβιώσουμε θα πρεπε να τα κάνουμε όλα τέλεια, δεν υπήρχε περιθώριο λάθους.
Η μάχη ηταν σκληρή και το final boss αδυσώπητο. Μετά απο ώρες ξύλου που φάνηκαν σαν μήνας ολόκληρος (μπορεί και να ταν!), τα health bars μας αναβόσβηναν άδεια και τα mana bars ήταν στα τελειώματα τους... Κι αυτός είχε ήδη αρχίσει να κάνει regenerate.
Κι αυτό ομως δε μας πτόησε: φωνάζοντας "EXCELSIOOOOOOOOOOOOR!!!!!!!!!!!!!!" μαζέψαμε οτι θάρρος είχαμε και κάναμε μια τελευταία επίθεση στο φριχτό τέρας.
Και ναι, έπεσε ρε πούστη. Είχαμε ενα νεκρό, αιωνία του η μνήμη, δε προλάβαμε να τον κάνουμε resurrect δυστυχώς, αλλα ο κακός έπεσε.
Είχαμε καθαρίσει το instance.
Ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω. Free at last!!!!!!!!!
Υ.Γ. Ενα τεράστιο "αντε γαμήσου" στην Τροχαία απο μένα (τα χουμε πει φυσικά, αλλα η επανάληψη ειναι η σπαστικιά ξαδέρφη πασας μαθήσεως η κάτι τέτοιο)
Μας έλειψες ρε...
ReplyDelete