Kant

Και ένα 'cunt' σκέτο πάντως (με cockney προφορά) θα ήταν επίσης εύστοχος τίτλος για το πόστ αυτό.

Μάιος, μήνας ηλιόλουστος, μήνας των πρώτων μπάνιων, των πρώτων παγωτών, ο μήνας που συνειδητοποιείς πόσο γαμάτο είναι το οτι για το επόμενο διάστημα θα μπορείς να κυκλοφορείς με τα αγαπημένα σου band t-shirts μόνο (και εσώρουχο, έτσι για το ξεχού), και φυσικά... μήνας γαμημένου διαβάσματος.

Και τί διαβάσματος...

Λοιπόν τελικά έχω καταλήξει πως η δυσκολία κι εγώ έχουμε μια σχέση αγάπης-μίσους. Την έχω σιχαθεί πραγματικά άλλα όλο εκεί πάνω της πάω και πέφτω.

Φιλοσοφία λοιπόν, δυτική φιλοσοφία to be precise.

Αυτός ο Κάντ με την διαολεμένη υπερβατολογική μεταφυσική του κάνει το κεφάλι μου να θέλει να ανοίξει τρύπα στο κρανίο, να βγεί έξω και να πάει για μπύρες (η κάτι τέτοιο).

Η πλάκα είναι οτι πίστευα πως μετά το σοδομισμό που αποκαλείται 'Φυσικό', μετά την κόλαση του Δάντη που αποκαλείται 'Κβαντομηχανική', το διάβασμα θεωρητικών μαθημάτων θα ήταν παιχνιδάκι.

I was wrong (as I usually am...)

Oh well. Όπως λέει κι ο φίλος μου ο Γρηγόρης, αυτό που μας γαμάει περισσότερο σ' αυτή τη ζωή ειναι το πόσο μή αντιστρεπτά είναι τα πράγματα.

Για παράδειγμα, εγώ ξέρω ήδη οτι δεν έχω ούτε μια πιθανότητα στην ηλικία του σύμπαντος σε μιλισεκόντ να περάσω στο γαμημένο το μεταπτυχιακό. Θα πρεπε να ανοίξω μια παγωμένη κοκα κόλα, να αράξω με τα πόδια στο γραφείο και να αφεθώ στη τρυφερή, καθησυχαστική σχεδον, αίσθηση της αναπόφευκτης ήττας. Τί πιο ανακουφιστικό απ' το να παραδίδεις τα όπλα άλλωστε. Αλλα επειδή ακριβώς έχω ξεκινήσει εδώ και αρκετές μέρες το διάβασμα, θα συνεχίσω ψυχαναγκαστικά να σπαζοκεφαλιάζομαι μέχρι και τη μέρα που θα αποδειχθεί με τον πιο ωμό τρόπο το πόσο αφελής ήμουν (κατα μια διαβολική σύμπτωση, η μέρα αυτή είναι η πρώτη του Synch festival).

Κρίμα που ακυρώθηκε το λάιβ του Gil Scott-Heron. Ο παππούς αυτός ήταν μια κάποια λύση. Ήθελα πολύ να τον δώ.

Νομίζω οτι το 'Rocket Fire' των Ceremony είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των τελευταίων εβδομάδων. Old school shoegaze, λίγα πράγματα με ισωπεδόνουν τόσο γλυκά όσο αυτό...

'Till next time...



P.S. Στη φωτογραφία απο κάτω είναι ο Kant που ανακατεύει μουστάρδα. Αλήθεια.