Weekend - Sports

Αυτές οι φάσεις είναι που γαμούνε πιο πολύ απ' όλες..

Εκεί που πλησιάζει το τέλος της χρονιάς, έχεις κάπως οργανώσει την λίστα με τους καλύτερους δίσκους στο μυαλό σου, λες 'τόσες δισκάρες έχει βγάλει το 2010, πόσες ακόμα να βγάλει, του πούστη δηλαδή'...

Και απ' το πουθενά σκάει αυτός ο γαμημένος δίσκος.

Καταρχάς το όνομα της μπάντας γαμεί.. Οποτε ακούω την λέξη 'weekend' δύο πράγματα μου σκάνε στο μυαλό. Το ένα είναι η κλασσική φαρσοκωμοδία-guilty pleasure 'Weekend at Bernie's'.. Και το δεύτερο που μου σκάει συνειρμικά είναι οι τεράστιοι Young Marble Giants... Ποτέ δεν τρελάθηκα με τους παλιούς Weekend, αλλα είχαν την Alison Statton ρε γαμώτο.. Θεά. Κάπου διάβασα οτι η τύπισσα δουλεύει πλέον σαν χειροπρακτικός ή κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος πως ότι κι αν ειναι αυτο που κάνει ενας χειροπρακτικός, αυτή θα το κάνει cool.

Ο δίσκος φέρει τον τίτλο 'Sports'. Προσωπικά η έννοια sport με αφήνει παγερά αδιάφορο.. Η τελευταία μου επαφή με τον αθλητισμό ήταν στο δημοτικό, οταν έφαγα στη μάπα μια μπάλα ποδοσφαίρου απο ενα κωλόπαιδο. Προτιμώ να σκέφτομαι τον τίτλο με την έννοια του 'hey, sport!' η κάτι τέτοιο. Δε γαμιέται, Sports, Sports!

Τι είναι τούτοι οι Weekend λοιπόν που τρύπωσαν ύπουλα στο κεφάλι μου και το γάμησαν έτσι γλυκά και πρόστυχα ταυτόχρονα;

Η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω και πολλά γι αυτούς. Διαβάζω οτι ειναι απ' το San Fransisco. Βρωμάει απο μίλια μακριά οτι οι τύποι μεγάλωσαν ακούγοντας post-punk (κυρίως τα Unknown Pleasures, Closer, From The Lion's Mouth και In The Flat Field στο ρηπήτ) με διαλλείματα για shoegazίλες που και που. Σίγουρα θα γουστάρουν καινούριες μπάντες τύπου A Place To Bury Strangers, Ceremony κλπ. Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος και να λέω παπαριές.

Το μόνο σίγουρο είναι οτι το 'χουν.

Κωλογουστάρω την βρωμερή παραγωγή τύπου 'μικρόφωνο στην μια άκρη του στούντιο και η μπάντα στην άλλη άκρη κι ότι βγεί'. Κωλογουστάρω τις Joy Division μπασσογραμμές και τα απέριττα τύμπανα. Κωλογουστάρω που τα φωνητικά είναι τόσο χωμένα πίσω στην μίξη που δε καταλαβαίνεις τίποτα απο στοίχους. Πιο πολύ απ' όλα όμως γουστάρω την όλη φάση που σε κάνει να αμφισβητείς οτι ο δίσκος έχει ηχογραφηθεί εν έτει 2010.


Καιρός να αναδιοργανωθεί λίγο το φετινό τοπ 20...


P.S. Αυτό το γαμημένα πορωτικό 'End Times', πως ξεκινάει έτσι; Ξέρω, ξέρω, μοιάζει υπερβολικά με το 'Disorder'...

Ε και; "If you 're gonna copy, copy from the best..." που έλεγε κι ο θείος μου έπιασε την καλή στο Αμέρικα...