Sunday, December 19, 2010

#2. Weekend - Sports

Φτάσαμε αισίως στο Νο. 2, το οποίο υπο άλλες συνθήκες θα μπορούσε χαλαρά να είναι στην πρώτη θέση. Αλλα είπαμε, αυτό είναι το (γαμηστερό δισκογραφικά) 2010, δεν είναι παίξε γέλασε. Με θλίβει πολύ πάντως το οτι κανείς σχεδόν δεν άκουσε αυτόν τον δίσκο.. Μιλάμε για τον ορισμό της αδικίας. Αν τον είχε πάρει πρέφα ο κόσμος, είμαι σίγουρος πως θα συμπεριλαμβανόταν σε αρκετές λίστες και σε υψηλές θέσεις μάλιστα. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με απογοητεύει οικτρά... Αλλα απ' την άλλη, που και πού, σκάνε μπάντες σαν τους Weekend και σκέφτομαι, 'δεν χάσαμε ακόμα...'

Έγραψα πριν κανα δίμηνο για το Sports:

"Αυτές οι φάσεις είναι που γαμούνε πιο πολύ απ' όλες..

Εκεί που πλησιάζει το τέλος της χρονιάς κι έχεις κάπως οργανώσει την λίστα με τους καλύτερους δίσκους στο μυαλό σου, λες 'τόσες δισκάρες έχει βγάλει το 2010, πόσες ακόμα να βγάλει, του πούστη δηλαδή'...

Και απ' το πουθενά σκάει αυτός ο γαμημένος δίσκος.

Καταρχάς το όνομα της μπάντας γαμεί.. Οποτε ακούω την λέξη 'weekend' δύο πράγματα μου σκάνε στο μυαλό. Το ένα είναι η κλασσική φαρσοκωμοδία-guilty pleasure 'Weekend at Bernie's'.. Και το δεύτερο που μου σκάει συνειρμικά είναι οι τεράστιοι Young Marble Giants... Ποτέ δεν τρελάθηκα με τους παλιούς Weekend, αλλα είχαν την Alison Statton ρε γαμώτο.. Θεά. Κάπου διάβασα οτι η τύπισσα δουλεύει πλέον σαν χειροπρακτικός ή κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος πως ότι κι αν ειναι αυτο που κάνει ενας χειροπρακτικός, αυτή θα το κάνει cool.

Ο δίσκος φέρει τον τίτλο 'Sports'. Προσωπικά η έννοια sport με αφήνει παγερά αδιάφορο.. Η τελευταία μου επαφή με τον αθλητισμό ήταν στο δημοτικό, οταν έφαγα στη μάπα μια μπάλα ποδοσφαίρου απο ενα κωλόπαιδο. Προτιμώ να σκέφτομαι τον τίτλο με την έννοια του 'hey, sport!' η κάτι τέτοιο. Δε γαμιέται, Sports, Sports!

Τι είναι τούτοι οι Weekend λοιπόν που τρύπωσαν ύπουλα στο κεφάλι μου και το γάμησαν έτσι γλυκά και πρόστυχα ταυτόχρονα;

Η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω και πολλά γι αυτούς. Διαβάζω οτι ειναι απ' το San Fransisco. Βρωμάει απο μίλια μακριά οτι οι τύποι μεγάλωσαν ακούγοντας post-punk (σίγουρα είχαν τα Unknown Pleasures, Closer, From The Lion's Mouth και In The Flat Field στο ρηπήτ) με διαλλείματα για shoegazίλες τύπου JAMC, A Place To Bury Strangers, Ceremony κλπ. Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος και να λέω παπαριές.

Το μόνο σίγουρο είναι οτι το 'χουν.

Κωλογουστάρω την βρωμερή παραγωγή τύπου 'μικρόφωνο στην μια άκρη του στούντιο και η μπάντα στην άλλη άκρη κι ότι βγεί'. Κωλογουστάρω τις Joy Division μπασσογραμμές και τα απέριττα τύμπανα. Κωλογουστάρω που τα φωνητικά είναι τόσο χωμένα πίσω στην μίξη που δε καταλαβαίνεις τίποτα απο στοίχους. Πιο πολύ απ' όλα όμως γουστάρω την όλη φάση που σε κάνει να αμφισβητείς οτι ο δίσκος έχει ηχογραφηθεί εν έτει 2010.


Καιρός να αναδιοργανωθεί λίγο το φετινό τοπ 20...


P.S. Αυτό το γαμημένα πορωτικό 'End Times', πως ξεκινάει έτσι; Ξέρω, ξέρω, μοιάζει υπερβολικά με το 'Disorder'...

Ε και;
"If you 're gonna copy, copy from the best..." που έλεγε κι ο θείος μου έπιασε την καλή στο Αμέρικα..."

Δεν έχω κάτι άλλο να πω γι' αυτον τον γαμηστερό δίσκο. Όποιος τον άκουσε (σε σας τους τρείς μίζερους τύπους στο βάθος που έχετε ντουμανιάσει τον τόπο με τα τσιγάρα σας αναφέρομαι), ξέρει πολύ καλά τους λόγους για τους οποίους το άλμπουμ αυτό είχε εγγυημένη την θέση του στο φετινό τοπ 3 απ' τα αποδυτήρια. Οι υπόλοιποι... λυπάμαι, αλλα χάνετε! 

3.   Deerhunter - Halcyon Digest
4.   Liars - Sisterworld
5.   Spoon - Transference
6.   Salem - King Night
7.   Gonjasufi - A Sufi And A Killer
8.   The Dillinger Escape Plan - Option Paralysis
9.   Frightened Rabbit - The Winter Of Mixed Drinks
10. We Are Hex - Hail The Goer
11. Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy
12. Caribou - Swim
13. Sufjan Stevens - The Age of Adz
14. Portugal. The Man - American Ghetto
15. Gil Scott-Heron - I'm New Here
16. Grinderman - Grinderman 2
17. Owen Pallett - Heartland
18. Forest Swords - Dagger Paths
19. Titus Andronicus - The Monitor
20. Swans - My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky

3 comments:

  1. ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι αναφέρεις.Άνετα ο πιο αδικημένος δίσκος της φετινής blogovision.
    - ένας από τους τρείς μίζερους τύπους στο βάθος που έχουν ντουμανιάσει τον τόπο με τα τσιγάρα τους

    ReplyDelete
  2. mpika apla na s pw ena mpravo g auti tin diskara,den ton eixa akousei kai ontws gamaei,bravo sou re maga gt autes oi bandes einai liges ekei eksw k tis xreiazomaste oso pote,san to nero stin erimo oi weekend..

    ReplyDelete
  3. Μακάρι να τους δούμε κάποια στιγμή και στην ψαρωκώσταινα παιδιά.. Πραγματικά απίστευτη μπάντα. Έχει κανείς να μου δώσει τσιγάρο γιατι εχω ξεμείνει; :)

    ReplyDelete