Wednesday, December 10, 2014

#11 Swans - To Be Kind [Young God]


Μου την δίνει λίγο που βρέχει συνέχεια αυτές τις μέρες. Κατ' αρχάς, είναι πιο έυκολο να πατήσεις κάτι άσχημο στο δρόμο χωρίς να το πάρεις πρέφα. Όλα είναι βρεγμένα, γλιτσερά και μοιάζουν ίδια. Τι καφέ φύλο, τι πατημένη κουράδα, ένα και το αυτό. Φυσικά δεν βοηθάει το γεγονός ότι κάθε μαλάκας ιδιοκτήτης κατοικιδίου το αφήνει να χέζει όπου βρει (π.χ. πολύ βολικά στα σκαλιά εισόδου της πολυκατοικίας πρωινιάτικα) και δε μαζεύει μετά τα περιττώματα. 

Κατά δεύτερον, η όλη φάση της υγρασίας έχει ως αποτέλεσμα μια μπουγάδα να θέλει περίπου ένα τρίμηνο για ν' αρχίσει να στεγνώνει. Μέσα στο σπίτι φυσικά. Αν είσαι τυχερός και έχεις θέρμανση. Που, ας μη γελιόμαστε, δεν έχεις.

Τρίτον, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό και θέλω την προσοχή σας εδω, είναι αυτές οι γαμημένες ενοχές που σκάνε όταν λυγίζεις και παραγγέλνεις φαι πριν τελειώσει η καταιγίδα, νιώθοντας αδύναμος μπροστά στις απαιτήσεις του στομαχιού-γαργαντούα σου. Και χτυπάει το κουδούνι και ανοίγεις άνετος και μάνγκας την εξώπορτα με την πυτζάμα σου και το combo κάλτσα-σαγιονάρα και βλέπεις φάτσα κάρτα τον ντελιβερά να στάζει λίτρα νερού με στολή δύτη και ύφος τύπου 'μας γάμησες φιλαράκο' γεμάτο απόλυτα δικαιολογημένο ταξικό μίσος.

Τέταρτον, αν υποθέσουμε ότι ο μέσος έλληνας οδηγός είναι τεράστιος μαλάκας, με την βροχή παθαίνει κατι σαν ποκεμονικό evolution και μετατρέπεται σε μια leaner, meaner, much more dangerous μορφή μαλάκα. Όσοι οδηγούν στην Αθήνα ή σε άλλες ελληνικές κωλόπολεις γνωρίζουν για τι πράγμα μιλάω. Η φάση ειδικά το μεσημέρι με βροχή θυμίζει αυτά τα βιντεάκια από την χαοτική κίνηση στο κέντρο πόλεων στην Ινδία μόνο που στην ελληνική περίπτωση γίνονται συνεχώς τράκες, δεν έχει φάσεις 'ΠΩ ΡΕ ΦΙΛΕ ΠΩΣ ΤΟ ΕΣΩΣΕ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΠΙ!?'.

Πέμπτον, πάντα όταν βρέχει βρίσκουν ευκαιρία όλοι αυτοί οι μαλάκες που καθαρίζουν τακτικά το μπαλκόνι τους με κουβάδες νερού (ξέρετε ποιοι είστε) να κάνουν την φάση τους, σκεπτόμενοι 'σιγα, τι να μας πουνε 30 λιτρα νερό παραπάνω, στο δρόμο θα πάνε κι αυτά'. Ε όχι ΓΑΜΗΜΕΝΕ. Θα πάνε στο κεφάλι μου. Πάντα εκεί καταλήγουν.

Swans λοιπόν. Τι παίζει με τον Gira; Όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ ξεφεύγει; Μάλλον. Ε, στηρίζουμε. Don't get me wrong, προσωπικά νομίζω πως αν ξέμενα σε κάποιο ερημονήσι θα προτιμούσα την παλιότερη δουλειά τους (κι ενα δορυφορικό τηλέφωνο) - ας μη γελιόμαστε, δίσκοι σαν το Filth, Cop, Greed και Holy Money δεν ξαναβγαίνουν έτσι κι αλλιώς. Παρ' όλα αυτά, δεν γίνεται να ακούσεις το To Be Kind (ακόμα καλύτερα, να το ακούσεις live) και να μη νιώσεις να βράζει το αίμα στις φλέβες σου (κι αν είσαι τυχερός και το ακους live να νιώσεις τα τύμπανά σου να αποσυντίθενται με τον πιο υπέροχο και μεγαλειώδη τρόπο). Είχα την τύχη πέρυσι να δω λάιβ τους My Bloody Valentine. Γαμώ, υπέροχοι κλπ. αλλά 'THE LOUDEST BAND... IN THE WORLD!' (με φωνή Jeremy Clarkson) όπως διατείνονταν διάφορα μουσικά περιοδικά; Nope, sorry, η απώλεια ακοής που έχω περάσει μετά από live Swans δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο. Ευτυχώς. Τέσπα. Βαρέθηκα την βροχή. Bring the Sun γαμώ το χριστό. 

No comments:

Post a Comment