#12 Ritual Mess - Vile Art [Clean Plate]

Γκάσπ! Είναι 23:41! Και δεν έχω γράψει ακόμα ούτε μισή αράδα για το σημερινό obligatory ποστ της μπλογκοβίζιον. THE HUMANITY! Νιώθω το μέτωπό μου να ιδρώνει απ' το άγχος και τα χέρια μου να μουδιάζουν πάνω στο πληκτρολόγιο.

Θα προλάβω να πατήσω το 'Publish' πριν αλλάξει η μέρα; Για να δούμε...

Περίεργη μέρα σήμερα που λέτε. Μεταξύ άλλων, ανέστησα ένα desktop, το οποίο φυσικά πλέον έχει (συλλεκτικές) πιτσιλιές από το αίμα μου μέσα του - όχι για τελετουργικούς σκοπούς (αν και κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δουλέψει), αλλά επειδή πάντα κόβομαι στα γαμημένα backplate των μητρικών, πάντα όμως. Αφού ξεμπέρδεψα με το hardware side of the equation, το άνοιξα, μπήκα στα Windows και ξεκίνησα ένα γενικό softwareικό ρεκτιφιέ.

Είναι πραγματικά απίστευτο το τι μαλακίες κατεβάζει και εγκαθιστά ο μέσος χρήστης στον υπολογιστή του. Πραγματικά, πόσο μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής σου ένα γαμημένο toolbar; Καταλαβαίνω πως οι περισσότεροι πατάνε 'Next' κατά τη διάρκεια των installations μέχρι να σκάσει το 'Finish' και να κλείσει ο installer. Δε κάνει κακό ομως να διαβάζουμε που και που τα διάφορα prompts. Επίσης, γιατί είναι τόσο σημαντικό εργαλείο, εν έτει 2014, ένα youtube to mp3 downloader? Δηλαδή, μιλάμε για το ίντερνετ εδω πέρα, ότι έχει ηχογραφηθεί στην ανθρώπινη ιστορία κυκλοφορεί και σε mp3 σε εκατοντάδες p2p, torrents κοκ. Γιατί να μπλέκεις με αυτά τα κωλοπρογράμματα που εγκαθιστούν 32,000 toolbars/extensions και γαμάνε το σύμπαν; Τέλος πάντων. Ίσως κάποια στιγμή να γράψω ένα βιβλίο βασισμένο στις εμπειρίες μου στον μαγικό κόσμο του adware/malware removal: "PEBKAC: Problem Exists Between Keyboard And Chair, a Life in Troubleshooting People's Computer Problems" 

23:49. Αγωνία.

Ritual Mess. Είναι κάτι σαν ανεπίσημο reunion-continuation των τεράστιων Orchid, της καλύτερης ίσως screamo μπάντας που έχει περάσει ποτέ από τον πλανήτη. Πολιτικοποιημένοι, φεμινιστές, αντισεξιστές, μεταδομιστές και τζέντλεμεν (μοντερνιστές και μενσεβίκοι ετούτο το ντισκούρ δεν σας ανήκει φάση), κομμάτια ενός λεπτού το πολύ, θόρυβος, πολύ θόρυβος, πάρα πολύ θόρυβος, πολύ ουρλιαχτό, le desordre, c'est moi, ε, τι άλλο να θελήσει κανείς από μια μπάντα; Ε λοιπόν, σουρπρίζ, μιας και οι Ritual Mess αποτελούνται από τρία μέλη των Orchid και άλλους δύο εκ των καταπληκτικών Ampere ορμώμενων (τσεκάρετε το Like Shadows του 2011, δισκάρα, LP 14 λεπτών, στηρίζουμε). Long story short: όσοι γνωρίζουν την φάση της Ebullition Records θα λατρέψουν το Vile Art. Σα να μην πέρασε μια μέρα απ' το Gatefold LP.

Υ.Γ. Παραθέτω ένα θεικό μήνυμα που έλαβε μέσω facebook ο frontman Jason Green και την ακόμα καλύτερη απάντηση του (trigger warning: περιέχει τον όρο skramz)

23:58 BITCHES!!!

*drops mic*