Τις τελευταίες μέρες (οικειοθελούς απομόνωσης), αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα: για κάποιο μυστήριο λόγο, το κουδούνι της κάτω εξώπορτας έχει σταματήσει να λειτουργεί. Και σα να μην έφτανε αυτό, δε δουλεύει όυτε το κουμπί για ν ανοίξεις την πόρτα αφού σου κάνει ο άλλος αναπάντητη. Νομίζω πως το πρόβλημα αυτό σχετίζεται με το ότι κάποιος εξυπνάκιας απ' την πολυκατοικία πρόσφατα δοκίμασε ανεπιτυχώς να αλλάξει ένα χαλασμένο ντουι λάμπας στην είσοδο και έκαψε το σύμπαν.
Με άλλα λόγια, έρχεται π.χ. η πίτσα, είσαι αραγμένος με το σώβρακο και τις παντόφλες 'πατούσες αρκούδας' (5 ευρώ στα Τζάμπο) στον καναπέ, έχεις όλα τα απαραίτητα σε reaching distance (τηλεκοντρόλ, κοκακόλα, καπνό, τασάκι, χαρτοπετσέτες), έχεις ήδη βάλει να παίζει το σήζον φινάλε Z Nation σε glorious 1080p (επεισοδιάρα, και η σειρά θεωρώ πως είναι σαφέστατα καλύτερη απ' το 'I'm so friggin' serious' Walking Dead) και ξαφνικά, τσααακ, χτυπάει ο όνυχας, οπότε αναγκάζεσαι να φορέσεις την πυτζάμα Nτίσνευ που είναι ακόμα μισοβρεγμένη στην απλώστρα και να τρέχεις να ανοίξεις στον πιτσαδόρο με την ψυχή στο στόμα. Πραγματικά είναι καθαρά θέμα τύχης το ότι δεν έχω κλειδωθεί ακόμα έξω απ' το διαμέρισμά μου. Αυτές οι γαμημένες πυτζάμες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΣΕΠΕΣ - ΓΙΑΤΙ!?
Run The Jewels. Τρελό δίδυμο οι El-P και Killer Mike και το φετινό τους πόνημα είναι μάλλον (όχι μάλλον, σίγουρα) ο καλύτερος χιπ χοπ δίσκος που άκουσα μέσα στο 2014, καλύτερος ακόμη κι απ' το καταπληκτικό 1ο Run The Jewels. Στο χαλαρό. Ιδανικό σάουντρακ για μπάχαλα, φέρμες, ντήλια κι αλητείες στο κέντρο της μητρόπολης. Μπαίνει το Close Your Eyes με γκεστ τον Zach de la Rocha και παθαίνεις RATM, φάση νιώθεις το αίμα σου να βράζει, έτοιμος για πολύωρο καγκελάκι. "Fashion slave, you protestin' to get in a fuckin' look book/Everything I scribble's like an anarchist's cookbook". A-fucking-men.
No comments:
Post a Comment